ΨΗΦΙΣΜΑ ενάντια στην απόλυση του Παναγιώτη Σωτήρη

Καταγγέλλουμε την εκδικητική απόλυση του Παναγιώτη Σωτήρη από το φροντιστήριο Κύβος στην Καλλιθέα. Η απόλυση αυτή ήρθε μετά από αντιπαράθεση με την εργοδοσία ύστερα από την απαίτηση της τελευταίας να επιβληθούν μονομερώς μειώσεις μισθών. Το γεγονός ότι ο Παναγιώτης Σωτήρης είναι για χρόνια συνδικαλιστής της ιδιωτικής εκπαίδευσης, έχοντας μάλιστα διατελέσει και πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζόμενων Στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ) τη διετία 2006-2007, κάνει σαφές ότι πρόκειται για εκδικητική απόλυση καθηγητή που αμφισβήτησε το δικαίωμα της εργοδοσίας να προχωρά μονομερώς σε μειώσεις αποδοχών και επιδείνωση της εργασιακής συνθήκης και υπερασπίστηκε τις συλλογικές κατακτήσεις του κλάδου και την εργασιακή αξιοπρέπεια των εργαζομένων. Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στα φροντιστήρια Μέσης Εκπαίδευσης οι εργοδότες για χρόνια προσπαθούσαν να επιβάλουν συνθήκη υπερεκμετάλλευσης και εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Απέναντι σε αυτή την προσπάθεια εμπόδιο και ανάχωμα αποτελούσε η συλλογικότητα των καθηγητών και η μαχητική συνδικαλιστική δράση του ΣΕΦΚ. Τώρα, πατώντας πάνω στο ξεθεμελίωμα της εργατικής νομοθεσίας και επικαλούμενοι την οικονομική κρίση, προσπαθούν να επιβάλουν μειώσεις αποδοχών και επιδείνωση της εργασιακής συνθήκης, αλλά και να απαλλαγούν από τους ενοχλητικούς εργαζομένους και συνδικαλιστές που διεκδικούν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Μόνο που πρέπει να καταλάβουν οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων ότι δεν θα μπορέσουν τελικά να επιβάλουν συνθήκη εργασιακού μεσαίωνα. Η συλλογική πάλη των εργαζομένων, η αλληλεγγύη, η αγωνιστική δράση θα κάμψουν την εργοδοτική αυθαιρεσία και θα κατοχυρώσουν τα δικαιώματα των εργαζομένους. Σε αυτό το πλαίσιο, απαιτούμε την άμεση ανάκληση της εκδικητικής απόλυσης, απαιτούμε την επαναπρόσληψη του Παναγιώτη Σωτήρη και εκφράζουμε την πλήρη συμπαράστασή μας στον αγώνα που κάνει ο ΣΕΦΚ ενάντια στις απολύσεις και την καταστρατήγηση των συλλογικών συμβάσεων.

ΣΥΣΚΕΨΗ της ΕΠΑΣΣ

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ, στις 7μμ στο ΕΚΑ (Μάρνης και 3ης Σεπτεμβρίου) Μετά από δύο εκλογικές αναμετρήσεις, οι μνημονιακές δυνάμεις κατάφεραν να συγκροτήσουν κυβέρνηση με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ για να συνεχίσουν την πολιτική που κατέστρεψε τις ζωές εκατομμυρίων εργαζόμενων την τελευταία διετία. Ήδη από την πρώτη στιγμή ο Σαμαράς ξέχασε τα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» και επέμεινε στην «εφαρμογή των υποχρεώσεων της χώρας στις διεθνείς δεσμεύσεις της». Με απλά ελληνικά έδωσε το στίγμα της συνέχισης αλλά και της κλιμάκωσης αυτής της βάρβαρης πολιτικής που έχουν αντιπαλέψει οι εργαζόμενοι όλη την προηγούμενη διετία. Γιατί βλέπουμε την κρίση να χειροτερεύει σε όλη την Ευρώπη. Η Ισπανία μπήκε στο δικό της μνημόνιο και ακολουθεί από κοντά η Ιταλία. Το βάθεμα της κρίσης φέρνει μαζί του και νέες επιθέσεις για όλη την ευρωπαϊκή εργατική τάξη και όχι ανακούφιση. Άλλωστε στο νέο κυβερνητικό πρόγραμμα, κεντρική θέση έχουν η συνέχιση της εφαρμογής της λιτότητας που έφεραν τα μνημόνια, η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, οι διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή η ακόμη μεγαλύτερη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, οι μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για τους καπιταλιστές, η συρρίκνωση της παιδείας, της υγείας και των ασφαλιστικών μας ταμείων. Έχουμε μπροστά μας ανοιχτά μέτωπα με την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Στην Χαλυβουργία, στο ΑΛΤΕΡ, στην Ελευθεροτυπία, στον Σκαραμαγκά, στα νοσοκομεία ενάντια στο κλείσιμό τους. Αυτές οι μάχες χρειάζονται την στήριξη όλων μας για να νικήσουν. Και η επόμενη περίοδος φέρνει μας νέες μάχες που θα χρειαστεί να δώσει το εργατικό κίνημα, για να μην αφήσουμε να συνεχίσει αυτή η βάρβαρη πολιτική, αλλά πολύ περισσότερο για να αρχίσουμε με τη δική μας δράση να ξηλώνουμε τα μνημόνια τους. Για να υπερασπίσουμε τη ΔΕΗ, την ΕΥΑΘ, τις αστικές συγκοινωνίες και μια σειρά από υπηρεσίες που έχουμε ανάγκη και που μπαίνουν στο στόχαστρο του Σαμαρά και των υπουργών του. Για να υπερασπίσουμε τις θέσεις εργασίας, για να κρατήσουμε ανοιχτά τα εργοστάσια και τις επιχειρήσεις, για να πάρουμε πίσω τους κλεμμένους μισθούς μας και να σώσουμε τα ασφαλιστικά μας ταμεία από την διάλυση. Και μπορούμε. Από την μια, η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, είναι πολύ πιο αδύναμη από όλες τις μέχρι τώρα μνημονιακές κυβερνήσεις, τόσο του Παπανδρέου, όσο και του Παπαδήμου. Είναι μια δεξιά κυβέρνηση του 30%, διασπασμένη εσωτερικά της και με δεκανίκια (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) που περισσότερο προσφέρουν αστάθεια παρά σταθερότητα. Από την άλλη οι εργαζόμενοι έρχονται στο σήμερα κουβαλώντας μαζί τους 19 πανεργατικές απεργίες, δεκάδες κλαδικές απεργίες διαρκείας, μεγάλη οργή και μαχητικότητα. Και έδειξαν και με την μαζική ψήφο στην αριστερά ότι είναι έτοιμοι να συνεχίσουν να δίνουν τις μάχες απέναντι στην τρόικα την ΕΕ και τις πολιτικές τους. Χρειάζεται να βάλουμε όλη αυτή τη δύναμη μπροστά, για να στηρίξουμε τις μάχες που ήδη δίνουν μια σειρά από χώροι και κλάδοι, αλλά ακόμη περισσότερο για να συντονίσουμε όλοι μαζί τα βήματά μας την αμέσως επόμενη περίοδο για να μπορέσουμε να νικήσουμε. Γι’ αυτό παίρνουμε την πρωτοβουλία για μια πανελλαδική συνάντηση, σωματείων, κινήσεων βάσης, και συνδικαλιστών τον Σεπτέμβριο για να κουβεντιάσουμε και να οργανώσουμε την κοινή αντίσταση, την αλληλεγγύη στα μέτωπα και τις μάχες που θα ξεδιπλωθούν την επόμενη περίοδο.

Εκλογές στο σωματείο του ΜΕΤΡΟ

Μεγάλη νίκη πετυχαν οι αγωνιστικές δυνάμεις στις εκλογές που έγιναν στο σωματείο εργαζόμενων του ΜΕΤΡΟ (ΣΕΛΜΑ) κυριαρχόντας στο νέο ΔΣ. Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα έχουν ως εξής: ΨΗΦΙΣΑΝ 668 ΕΛΑΒΑΝ: Ενιαίο (όπου συμμετέχει ο Αντώνης Σταματόπουλος) 329 ψηφους και 6 έδρες ΔΑΚΕ 116 ψήφους και 2 έδρες ΟΠΕ (αποχωρήσαντες απο ΔΑΚΕ και κάποιοι πρωην ΠΑΣΚΕ ) 116 ψηφους και 2 έδρες ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΕΝΩΤΙΚΟ (ΣΥΡΙΖΑ) 48 ψηφους και 1 έδρα ΔΑΣ (ΚΚΕ) 12 ψήφους Για να έχουμε την πλήρη εικόνα, στις εκλογές του 2009 η ΠΑΣΚΕ πήρε 6 έδρες (εντός της ΠΑΣΚΕ ήταν και ο Σταματόπουλος που βγήκε πρώτος σε σταυρούς και αποχώρησε απο την ΠΑΣΚΕ μερικούς μήνες μετά για να υπερασπίσει τους 280 απολυμένους), μια που η ΠΑΣΚΕ δεν ήθελε να κινηθεί για την υπεράσπισή τους. Η ΔΑΚΕ επίσης είχε 4 έδρες και μία οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ. Η νίκη του αγωνιστικού μπλόκ στις εκλογές του ΣΕΛΜΑ είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι εργαζόμενοι που έδωσαν δεκάδες μάχες την προηγούμενη διετία εμπιστεύονται την δική τους δύναμη, εμπιστεύονται την αριστερά (ο Αντώνης Σταματόπουλος ήταν υποψήφιος με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις βουλευτικές εκλογές στις 6 Μάη και στις 17 Ιούνη) και προχωράνε προς τα εμπρός. Το αποτέλεσμα αυτό έρχεται να προστεθεί σε δεκάδες άλλα αντίστοιχα αποτελεσματα εκλογών σε συνδικάτα που οι δυνάμεις της ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ γνωρίζουν την ηττα και οι αριστερες αγωνιστικές φωνές κερδίζουν την πλειοψηφία, όπως έγινε πρόσφατα στις εκλογές στο νοσοκομείο Θριάσιο, στον Αγ Σάββα και σε δεκάδες άλλους χώρους. Οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ που βρέθηκαν στο πρόσφατο παρελθόν μπροστά σε μια σειρά απο αγωνιστικές κινητοποιήσεις τόσο στις αστικές συγκοινωνίες αλλά και γενικότερα, έχουν πλέον ένα εργαλείο για μπούν πάλι μπροστά στην μάχη για να υπερασπίσουμε τις δουλειές, τους μισθούς και τια δικαιώματά μας και για να γκρεμίσουμε τα μνημόνιά τους και όσους θέλουν να τα εφαρμόσουν στις πλάτες μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ στους ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΥΣ

Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών και Συνδικάτων καταγγέλει την προσπάθεια του Μάνεση να στήσει για μια ακόμη φορά εργοδοτικό απεργοσπαστικό μηχανισμό για να σπάσει την απεργία στην Ελληνική Χαλυβουργία. Με πληρωμένους τραμπούκους χτύπησαν την Πέμπτη το πρωί τους απεργούς τραυματίζοντας 3 απο αυτούς, για να πάρουν την απάντηση που τους πρέπει στη συνέχεια απο τους ίδιους τους απεργούς και ξανά σήμερα το πρωί απο τους αποφασιμένους εργάτες της Χαλυβουργίας και τους εκατοντάδες συμπαραστάτες που συγκεντρώθηκαν στην πύλη απο τις 6 το πρωί. Η προσπάθεια του Μάνεση να σπάει την απεργία εμπνεόμενος απο την συκρότηση της νέας μνημονιακής κυβέρνησης έπεσε για μια ακόμη φορά στο κενό. Οι απελπισμένες κινήσεις της εργοδοσίας για να σπάσει την απεργία εκφράστηκαν και με την εκδικιτική και τρομοκρατική απολυση του εργάτη Χάρη Μανώλη, εκλεγμένου συνδικαλιστή, και υποψήφιου βουλευτή με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δεν θα περάσουν οι εργοδοτικές προκλήσεις! Αυτό το μήνυμα στέλνουν οι εργάτες της ελληνικής χαλυβουργίας που συνεχίζουν αταλάνευτα για επτά και πλέον μήνες την απεργία τους. Το ίδιο μύνημα δίνουν και όλοι οι εργαζόμενοι που συνεχίζουν να εκφράζουν την αλληλεγγύη τους με κάθε τρόπο στον ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών. Τωρα είναι ξάνα η στιγμή να απαιτήσουμε απο τα Εργατικά Κέντρα και όλα τα Συνδικάτα να προχωρήσουν σε απεργία Αλληλεγγύης στους Χαλυβουργούς, για να δείξουμε στον Μάνεση και στην κυβέρνησή του ότι η δική μας πλευρά είναι ακόμη πιο δυνατή και οι εργάτες θα βγούμε νικητές. Εκφράζουμε την ταξική μας αλληλεγγύη στον Χάρη Μανώλη και σε όλους τους εργάτες της Ελληνικής Χαλυβουργίας. Νίκη στο ηρωικό αγώνα των Χαλυβουργών Άμεση ανάκληση της απόλυσης του Χ. Μανώλη και όλων των απεργών Χαλυβουργών