ΣΤΟ ΔΟΛ
Ο Ψυχάρης κάλεσε τους διευθυντές όλων των τμημάτων για να τους ανακοινώσει ότι πρέπει να διώξουν από κάθε τμήμα το 50%. Ταυτόχρονα το διασωματειακό είχε πάρει την απόφαση ότι με τις πρώτες απολύσεις θα συμμετάσχουμε σε κινητοποιήσεις. Εμείς είχαμε φτιάξει μία εργασιακή επιτροπή αρκετά πετυχημένη που περιλαμβάνει δημοσιογράφους, διοικητικούς, τεχνικούς και δώσαμε μάχες ότι πρέπει να κάνουμε συνελεύσεις για να πάρουμε απόφαση για απεργία πριν γίνουν οι απολύσεις.
Ανυπακοή
Ήταν στην ουσία μία ανυπακοή των εργαζομένων πάρα πολύ πετυχημένη , δεν ανέβηκε κανείς επάνω στήθηκαν μικροφωνικές, έγινε μία συνέντευξη τύπου, οι συνάδελφοι άρχισαν μέχρι και τους χορούς. Όλοι οι τοίχοι από γκρι που ήταν έγιναν πολύχρωμοι από αφίσες και ψηφίσματα. Το ίδιο συνεχίστηκε και από την Τετάρτη που τα σωματεία πήραν απόφαση για 24ωρες επαναλαμβανόμενες, ύστερα από πρόταση της εργασιακής επιτροπής .
Από την Πέμπτη και Παρασκευή 7-8 Οκτώβρη άρχισαν οι διευθυντές να βάζουν πολύ μεγάλες πιέσεις ότι θα απολυθούμε, αλλά δεν πέρασαν γιατί κάναμε συζητήσεις με τον κόσμο. Εμείς είχαμε την εκτίμηση ότι η πίεση που ασκούσαμε στον Ψυχάρη ήταν αφόρητη. Την Τρίτη ζήτησε ο Ψυχάρης μία συνάντηση με τα σωματεία για να γίνει διαπραγμάτευση. Πρότεινε να στηθεί μία επιτροπή, μεταξύ της διοίκησης και των σωματείων όπου θα συζητήσει κοινωνικά κριτήρια για τις απολύσεις. Είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε ξανά συνέλευση για να δούμε πώς θα συνεχίσουμε και δυστυχώς αυτή τη συνέλευση δεν καταφέραμε να την πάρουμε. Η πλειοψηφία της ηγεσίας του σωματείου της ΕΠΗΕΑ και η παράταξη της ΔΑΣ (ΚΚΕ) πιαστήκανε από 2-3 φωνές που λέγανε ότι χρειάζεται μία ανασύνταξη δυνάμεων.
Η εργασιακή επιτροπή είπαμε ότι για να μείνει ανοιχτό το μέτωπο να προτείνουμε μία 24ωρη και με διάφορες μορφές δράσης να δώσουμε στο Ψυχάρη να καταλάβει ότι εμείς δεν πρόκειται να κλείσουμε το μέτωπο, είτε με αφισοκολλήσεις, είτε με μία συναυλία που προσπαθούμε να στήσουμε την άλλη εβδομάδα έξω από τα γραφεία στη Μιχαλακοπούλου. Η απεργία δυστυχώς δεν ψηφίστηκε από την πλειοψηφία του ΔΣ και άρα συνεχίζουμε με αυτές τις μορφές δράσης που αποφασίσαμε σαν εργασιακή επιτροπή γιατί γνωρίζουμε ότι το επόμενο διάστημα θα γίνει πραγματικά έκρηξη από άποψη απολύσεων.
Ήταν μία ιστορική στιγμή η 7ήμερη απεργία αλλά είχε και κάποια προβλήματα. Πρέπει να αρχίσει ο κόσμος να δουλεύει ο ίδιος την απεργία του. Δηλαδή ότι δεν είναι μόνο ζήτημα που το χτίζουν 5-10 συνδικαλιστές, αλλά να μπούνε μπροστά με περιφρουρήσεις και συζητήσεις. Αν δουλέψουμε όλα αυτά στην επόμενη φάση θα είμαστε ολοκληρωτικά νικητές.
Γιάννα Σακελλαρίου, εργαζόμενη στο ΔΟΛ
ΣΤΟ ΥΠΠΟ
Δύο ημέρες πριν κάνουμε την κατάληψη της Ακρόπολης, μάθαμε ότι υπάρχει απόφαση του ΔΣ του Συλλόγου μας για 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες χωρίς να έχει γίνει ούτε μία Γενική Συνέλευση. Αυτό συνέβη γιατί στο τέλος του μηνός υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι οι οποίοι απολυόμαστε, συν το ότι υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι που έχουν να πληρωθούν από τον Οκτώβρη του 2008. Πήρανε αυτή την απόφαση, που φαίνεται πάρα πολύ μαχητική, έχοντας όμως την ελπίδα ότι συνήθως πάντα όταν βγαίνουν, υπάρχει πάντα μία υπόσχεση ότι κάτι θα γίνει και θα μας κρατήσουν ένα δύο μήνες παραπάνω. Μέχρι τώρα αυτή η αυταπάτη ήταν αρκετή για να σταματήσουν οποιεσδήποτε κινητοποιήσεις ή με βάση την εμπειρία της προηγούμενης φοράς που ήμασταν στην Ακρόπολη, με το φόβο ότι θα έρθει ο εισαγγελέας πάντα καταφέρνανε και κάπου εκεί σταμάταγαν τα πράγματα.
Εμπειρίες
Νομίζω ότι αυτή τη φορά δεν δούλεψαν οι αυταπάτες που έχει το ΔΣ και βέβαια σε αυτό έχουν παίξει ρόλο και οι εμπειρίες των συναδέλφων τα τελευταία χρόνια, και το τι έχει φέρει το κίνημα της Άνοιξης μέσα στους χώρους δουλειάς. Έτσι καταλήξαμε ότι την Πέμπτη ήμασταν το πρωί στην Ακρόπολη, έχοντας περάσει την Τετάρτη το βράδυ από εκεί ο εισαγγελέας και έχοντας δώσει ένα φιρμάνι και μετά από πολύ μικρή συζήτηση δεν πέρασε η άποψη που έλεγε θα φύγουμε από δω θα πάμε να κλείσουμε τα ταμεία ή οι πιέσεις που έβαζε ο αρχαιοφύλακας της Ακρόπολης.
Καλέσαμε για συμπαράσταση τους συναδέλφους που ήταν στα εργοτάξια του Παρθενώνα και των Προπυλαίων, κατέβηκαν όλοι, μας κλείσανε οι μπάτσοι μέσα και δεν άφηναν τον κόσμο που έρχονταν να πλησιάσει έστω την καγκελόπορτα και γύρω στις 10 η ώρα τα ΜΑΤ επιτέθηκαν για πρώτη φορά σε αυτό τον κόσμο και ρίξανε και χημικά στο χώρο που υποτίθεται ότι τον φυλάνε ως κόρη οφθαλμού.
Για χρόνια συζητούσαμε με τους συναδέλφους ότι δεν γίνεται τις μάχες να τις δίνουμε μόνοι μας, και μέσα σε αυτή τη βδομάδα έχουν γίνει φοβερές αλλαγές στα μυαλά συναδέλφων που συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Την επόμενη ημέρα οι μόνιμοι συνάδελφοι είχαν μία τρίωρη στάση εργασίας και η συγκέντρωση στην Ακρόπολη ήταν πάρα πολύ καλή. Τις πόρτες της Ακρόπολης άνοιξε με ευθύνη της η ελληνική αστυνομία. Και οι τουρίστες που έρχονταν ρωτάγανε αν έχει γίνει τρομοκρατική επίθεση. Τα ΜΑΤ δεν έχουν ακόμα φύγει από την Ακρόπολη. Εμείς είμαστε εκεί και κλείνουμε τα ταμεία άρα είναι δωρεάν η είσοδος, αλλά ο κόσμος περνάει μέσα από τα ΜΑΤ για να μπει.
Αυτή είναι μεγάλη η ξεφτίλα για την κυβέρνηση που χρειάζεται τα ΜΑΤ για να ανοίξει την Ακρόπολη γιατί δεν έχει απεργοσπαστικό μηχανισμό. Την προηγούμενη Πέμπτη για πρώτη φορά βρεθήκαμε σε κοινή συγκέντρωση έξω από το υπουργείο, οι μόνιμοι, οι συμβασιούχοι, οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου, οι εργαζόμενοι στο Εθνικό Θέατρο, οι χορευτές της Λυρικής Σκηνής, κόσμος που τόσα χρόνια που είμαστε κάτω από αυτό το υπουργείο που μας έχει μονίμως απλήρωτους και απολυμένους. Αυτές τις λίγες ημέρες τουλάχιστον σε εμάς έχουν αλλάξει πάρα πολλά πράγματα.
Σταυρούλα Ψυχογιοπούλου, Συμβασιούχος Υπουργείου Πολιτισμού
ΣΤΟ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ
Εγώ είμαι ένας από αυτούς που είμαστε 18 μήνες απλήρωτοι. Ανήκουμε στην εταιρεία του Τροχαίου Υλικού την οποία την απέσχισε με μία μεθοδευμένη κίνηση η γερμανική εργοδοσία βοηθούμενη από το επίσημο σωματείο. Μάλιστα σήμερα ετοιμάσαμε μία ανοιχτή επιστολή προς τον Πειραϊκό λαό για να καταγγείλουμε το Μίχα και το Μαρκάτο Νομάρχη και αναπληρωτή Νομάρχη Πειραιά, για να πούμε αλήθειες στον κόσμο του Πειραιά με φωτογραφίες και υλικό, για να περάσει το μήνυμα ότι πρέπει να τους τιμωρήσουμε έστω με αυτό τον τρόπο, με την αρνητική ψήφο.
Κολλάει
Έχουμε κάνει ένα τεράστιο αγώνα και έχουμε δικαιωθεί πανηγυρικά στα δικαστήρια. Μάλιστα πριν ένα μήνα εξέδωσε το πλημμελειοδικείο εισαγγελική εντολή για καταβολή των μισθών μας από την Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ. Πέρα από το Τροχαίο Υλικό που το κλείσανε μέσα από πτώχευση, όλοι θα έχετε παρατηρήσει ότι όλο πάνε να υπογράψουνε την πώληση του Ναυπηγείου και όλο κολλάει. Η αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί θέλουν να τα πάρουν όλα με τον τσαμπουκά τους. Πρώτα πρώτα έχουν φορολογικές παραβάσεις. Φτάσανε να χρεώνουνε τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά δεκάδες εκατομμύρια έξοδα στη Βολιβία που δεν έχει καν θάλασσα. Επιπλέον υπάρχει μη πληρωμή προς το ΙΚΑ από 1/10/2006.
H Abu Dabhi Mar αξιολογήθηκε από την κυβέρνηση πριν από ένα χρόνο ως κατάλληλος αγοραστής, αλλά τελικά φαίνεται αγοραστής μία εταιρεία μάλλον Off Shore η Prin Invest, μία εταιρεία άγνωστη. Το μεγάλο θέμα που θέλει να πετύχει η γερμανική εργοδοσία και οι άραβες είναι να νομιμοποιήσουν στην κατοχή τους 232.000 στρέμματα μπαζωμένης θάλασσας τα οποία στη συνέχεια θέλουν να τα πουλήσουν από ό,τι φαίνεται στην Cosco. Αυτές είναι οι πραγματικές αλήθειες που δεν υπογράφουν ακόμα.
Εμείς παλεύουμε για εθνικοποιημένο ναυπηγείο το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για μία ναυπηγική εθνικοποιημένη βιομηχανία μέσα από εργατικό έλεγχο. Δεν εννοούμε να ασκήσουμε διοίκηση, αλλά να μπορούμε να ελέγχουμε τη διοίκηση διότι γνωρίζουμε από το παρελθόν όταν ήταν δημόσιο τι λαμογιές και τι σπατάλη δημόσιου χρήματος γίνονταν. Σε αυτό το πλαίσιο παλεύουμε σε ένα ενιαίο εργατικό μέτωπο και είμαστε εδώ μαζί με όλους εσάς και θέλουμε τη βοήθειά σας προκειμένου να παλέψουμε όλοι μαζί τις απολύσεις.
Βασίλης Τσιμπίδης, Νέο Κίνημα Αλλαγής Ναυπηγείων Σκαραμαγκά
ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ
Είμαι από τους άτυχους που ζω για δεύτερη φορά στη ζωή μου τη χούντα, τη μία του Παπαδόπουλου και την άλλη του Παπανδρέου και παρά το γεγονός ότι άνηκα στο ΠΑΣΟΚ, και έχω κατέβει με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ, έχω μετανιώσει στη ζωή μου για αυτό.
Εμείς στο ΜΕΤΡΟ βιώνουμε το τελευταίο πεντάμηνο τις απολύσεις των συναδέλφων, οι οποίες θεωρώ ότι είναι 100% πολιτικές διώξεις. Γιατί οι συνάδελφοι αυτοί εκπαιδευτήκανε άλλοι 6-7 μήνες και άλλοι 9-10 μήνες πήραν ως οδηγοί, σταθμάρχες, εκδότες και μετά από δύο μήνες τους έδιωξαν. Τώρα πρέπει άμεσα να πάρει κόσμο γιατί το ΜΕΤΡΟ έχει πρόβλημα από έλλειψη προσωπικού. Τα δρομολόγια από δίλεπτα έχουν γίνει τετράλεπτα και σιγά σιγά θα γίνουν δεκάλεπτα. Δεν τους ενδιαφέρει αρκεί να διώξουν τον κόσμο. Επομένως εμείς ζητάμε άμεσα να επανέλθουν οι συνάδελφοι.
Δε δεχόμαστε τις περικοπές στους μισθούς γιατί τα φάγαμε μαζί. Το ΜΕΤΡΟ έχει 700.000 επιβάτες την ημέρα, είναι δυνατόν να μας λένε ότι είναι προβληματικό; Είναι ξεκάθαρο ότι μετά τον ΟΣΕ είναι η σειρά μας. Το ΜΕΤΡΟ είναι το στολίδι που πάνε να το βγάλουν προβληματικό για να το πουλήσουν κοψοχρονιά.
Εμείς από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν οι περικοπές βγήκαμε στα κάγκελα. Κάναμε δύο 24ωρες απανωτές, κακώς όμως το 70% των συνδικαλιστών του σωματείου μας ήταν με την εργοδοσία και σπάγανε την απεργία. Προκαλώ από αυτό το βήμα όσους συνδικαλιστές δεν αντιδρούν στην τρόικα και στο μνημόνιο να παραιτηθούν. Αυτό που κάνουν είναι ανήθικο. Ευχαριστώ της ΕΠΑΣΣ γιατί ήταν συνέχεια μαζί μας στον αγώνα, παρά το γεγονός ότι ζητήσαμε βοήθεια από όλους, οι μόνοι που ήταν στο πλευρό μας ήταν η Εργατική Αλληλεγγύη.
Αντώνης Σταματόπουλος, πρόεδρος σωματείου εργαζομένων ΜΕΤΡΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου